เมื่อหญิงสาวเริ่มเงียบ สถานการณ์ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น เธอไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหน แต่สราวลีก็ทำได้เพียงใจดีสู้เสือเท่านั้น เธอได้แต่หวังว่าเขาจะใจเย็นลง และพาเธอไปส่งยังรถของเธอ แต่สิ่งที่เธอคิดมันกลับไม่ใช่ เมื่อชายหนุ่มพาเธอขับรถเข้ามาไปในป่าเรื่อยๆ ก่อนที่เขาจะพาเธอมาหยุดที่บ้านหลังหนึ่งซึ่งล้อมรอบไปด้วยป่าและต้นไม้ สราวลีนั้นรู้สึกหวั่นใจเป็นอย่างมาก เธอไม่รู้เลยว่าเขาพาเธอมาที่นี่ทำไม
“ลงมา” วาโยกล่าวกับหญิงสาวเสียงเรียบ
“พี่พายพาออมมาที่นี่ทำไม” สราวลียังไม่ยอมทำตามที่เขาต้องการ
“ถ้าออมไม่เปลี่ยนใจที่จะไปจากที่นี่ก็ลงมา” วาโยไม่ตอบให้ตรงคำถาม เขาใช้คำสั่งสั่งเธอเสียมากกว่า
“ไม่ค่ะ ออมไม่ลง ถ้าพี่พายไม่บอกว่าพาออมมาที่นี่ทำไม” สราวลีเสียงแข็ง
“ถ้าไม่ลงดีๆ ก็อย่าหาว่าพี่ใจร้ายนะ” วาโยข่มขู่หญิงสาว
“ยังไงก็ไม่ลง” สราวลีนั่งกอดอก พยายามที่จะไม่สนใจเขา แต่มันไม่ใช่อย่างที่เธอคาด
