กลลวงบ่วงพิศวาส : พิรุธชัดเจน...1

439 คำ

[ว่าไงไอ้เสือเงียบไปนานเลย] เตชิตรับสายเพื่อนอย่างอารมณ์ดี “แกยังติดต่อยัยออมอยู่มั้ย” วาโยเอ่ยเสียงเครียด [ออมไหนวะ] เตชิตรู้จักคนที่ชื่อออมหลายคนเหลือเกิน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทหมายถึงออมคนไหน “น้องรหัสแกน่ะ” วาโยเอ่ยด้วยเสียงไม่พอใจเล็กน้อย เพราะเขาเข้าใจไปว่าเพื่อนสนิทกำลังยียวนเขา [อ้อ...คู่ปรับแกนี่เอง ก็ติดต่อบ้าง นานๆ ทีน่ะ ว่าแต่แกมีอะไรกับยัยออมเหรอ] เตชิตเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “แกยังไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอก ช่วยหาที่อยู่ของยัยออมที่กรุงเทพให้หน่อย” วาโยกล่าวเสียงเครียด ต่อให้ต้องตามไปสุดหล้าฟ้าเขียวเขาก็ต้องตามเธอกลับมาให้ได้ [นี่พวกแกมีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า ฉันจำได้ว่าแกไม่ชอบยัยออมไม่ใช่เหรอ] ยิ่งได้ฟังเพื่อนพูดเตชิตยิ่งเกิดความสงสัยในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ “ไว้ถึงเวลาแกค่อยรู้แล้วกัน อย่าซักให้มันมาก” วาโยกล่าวอย่างอารมณ์เสีย เขายิ่งต้องการตามหาตัวเธอให้เร็วที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม