“คุณออมหุ่นดีขนาดนี้ไม่น่าจะต้องลดน้ำหนักอีกแล้วนะครับ แค่นี้สวยจนผู้ชายคนไหนมองก็ต้องเหลียวหลังแล้ว” วาโยกล่าวตามความจริง สราวลีคือผู้หญิงที่เป็นสเปคของผู้ชายหลายๆ คนอย่างแน่นอน และเมื่อได้ยินคำชมของเขาสราวลีถึงกับเหยียดยิ้มด้วยความสมเพช นี่ถ้ารู้ความจริงว่าเธอคือยัยลูกหมูที่เขาว่าเธอไว้ เขาจะทำหน้ายังไง แค่คิดสราวลีก็รู้สึกสะใจขึ้นมาทันที “ไม่ได้ขนาดนั้นหรอกค่ะ เมื่อก่อนออมขี้เหร่จะตาย” สราวลีแสร้งยิ้มเมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ ทั้งที่ภายในใจรู้สึกเจ็บเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ “ผมไม่เชื่อหรอก อย่างคุณออมเนี่ยนะจะเคยขี้เหร่ ไอ้คนที่มันคิดแบบนั้นมันคงตาบอดแล้วแหล่ะครับ” วาโยยังคงกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้รู้สักนิดว่าสราวลีกำลังกล่าวกระทบตนเอง “เชื่อเถอะค่ะ ว่าแต่ว่านายหัวทานข้าวมาหรือยังคะ” สราวลีเปลี่ยนเรื่อง เพราะเธอกลัวว่าตนเองจะควบคุมความรู้สึกรังเกียจที่มีต่อเขาไม่ได้ “ยังเลยครับ งั้นมาทาน