“คุณจะมาวุ่นวายพวกเราสองคนทำไม” คำถามแสนห้วนเอ่ยออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว
“ก็ไม่ได้มาวุ่นวายอะไร เห็นลูกของคุณน่ารักดี ถ้าได้ผมเป็นพ่อนี่คงเหมาะสมมากเลยนะ” ธัชพลกล่าวบางอย่างที่ทำให้อิงดาวร้อนตัว เธอพยายามปรับสีหน้าไม้ให้มีพิรุธ
“คุณก็ไปมีลูกของคุณสิ คุณจะมาวุ่นวายกับลูกคนอื่นเขาทำไม” อิงดาวแหวขึ้นทันที่ได้ฟังเหตุผลของเขา
“ไม่ล่ะ ผมยังไม่เจอใครที่เหมาะจะเป็นแม่ของลูกผมเท่าคุณ” ธัชพลกล่าวสิ่งที่ทำให้อิงดาวร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งหน้า เขาจะพูดจาแบบนี้ทำไม เขาไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ทุกอย่างมันสายไปแล้ว
“คุณทำไมหน้าด้านแบบนี้ ฉันไล่ยังไงก็ไม่ไป เข้าใจมั้ยว่าฉันขยะแขยงคุณ” ก่อนที่เธอจะใจอ่อน อิงดาวต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม
“ผมขอโทษที่ผมเคยทำร้ายคุณ แต่วันนี้ผมมาดี คุณอย่าไล่ผมเลยนะ” ธัชพลขอความเห็นใจจากหญิงสาว
“คุณรู้จักคำว่าสายไปแล้วมั้ย นี่ตั้งกี่ปีมาแล้วเพิ่งจะสำนึกได้เหร
