ปากไล่แต่ใจโหยหา...2

512 คำ

“กอดค่ะ กอดอุ่นมากเลยค่ะ คุณลุงมาเป็นพ่อของน้องครีมได้มั้ยคะ น้องครีมอยากมีพ่อ” เด็กน้อยกล่าวด้วยแววตาใสซื่อ แต่กลับทำให้ธัชพลรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก นี่ถ้าความจริงแล้วเด็กหญิงอิงกมลเป็นบุตรของเขา เขาคงอยากจะสมน้ำหน้าให้กับความโง่ของตนเอง ที่คิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับแวววลัยคือความรัก แล้วปล่อยให้เด็กหญิงอิงกมลเติบโตมาด้วยความลำบากเช่นนี้ “ได้สิคะ ถ้าน้องครีมต้องการ แต่ว่าน้องครีมต้องช่วยลุงเอาชนะใจคุณแม่ของเราก่อนนะ” เมื่อเด็กน้อยเปิดใจยอมรับตนเองแล้ว มันทำให้ธัชพลรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เหลือเพียงด่านเดียวนั่นก็คืออิงดาว ซึ่งไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนเขาก็จะต้องทำให้สำเร็จ “เอาชนะทำไมคะ คุณลุงแข่งอะไรกับคุณแม่เหรอคะ” เด็กหญิงอิงกมลเอ่ยออกมาทำให้ธัชพลหลุดหัวเราะด้วยความเอ็นดู “ไม่ได้แข่งอะไรกันหรอกค่ะ งั้นเอาอย่างนี้ดีกว่า น้องครีมช่วยลุงเวลาที่ลุงขอได้มั้ย ลุงจะได้เป็นพ่อของน้องครีมได้” ธั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม