เสียงเบรครถ ดังเอี้ยด ลั่นไปทั่วบรเวณลานจอดรถส่วนตัวของที่บ้าน ที่จัดเอาไว้ สำหรับเจ้าของบ้านและผู้ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น มือหนาทุบพวงมาลัย ระบายอารมณ์ด้วยความโกรธ เธอมีความสุขดี กับไอ้หน้าอ่อนคนนั้น ในขณะที่เขา ลืมเธอไม่ได้เลย ไม่ว่าจะไปเจอใคร ไปทำความรู้จักกับใคร ก็ไม่เคยที่จะก้าวข้ามไปได้สักที เพราะ เสียงอ้อนๆ ที่ยังติดอยู่ข้างหู เพราะใบหน้าของเด็ก และท่าทางไร้เดียงสา มันทำให้ลืมไม่ลง
ประตูรถที่ปิดเสียงดังปัง แสดงให้รู้ว่า คุณชายอารมณ์ไม่ค่อยดี น้อยครั้งมาก ที่คุณภาคย์ จะแสดงอาการแบบนี้
"ไปไหนมาแต่เช้าลูก "
แม่ที่กำลังเตรียมอาหารเช้าให้พ่อ ถามลูกชายที่เพิ่งกลับเข้ามา
"ไปลองรถครับ " ลูกชายตอบแล้วหยิบกุญแจรถ วางเอาไว้ ที่โต๊ะ ก่อนจะกัดขนมปัง ในจาน แล้วตามด้วย กาแฟ ที่คนงานนำมาเสิร์ฟ
"เรื่องอาหารเย็น พี่เรียวเขาจัดการให้แล้ว แม่ย้ำตามที่ภาคย์บอกแล้ว ว่าให้ผู้จัดการขึ้นมาคนเดียว
