ความอ่อนไหว

2454 คำ

ริมฝีปากนุ่มนวล สัมผัสที่รอยแผลเป็นบนผิวขาวผ่อง ร่างกายบอบบาง ที่ตอนนี้ กึ่งเปลือย นอนตัวอ่อนระทวย อยู่บนเตียงนอน แสงไฟในห้องนอน ส่องสว่าง จนมองเห็นทุกซอกทุกมุม ใบหน้าแดงก่ำ หลับตา ไม่กล้ามองหน้าคนตรงหน้า " เพิร์ล มองหน้า ไนท์ " เสียงอ่อนโยนบอกกับเธอ แล้วลูบไล้ ที่แขนขาวนวล ร่างกายแข็งแรงที่คล่อมร่างของเธอ เอาไว้ ค่อยๆ จูบที่เปลือกตา " ไนท์อยากจะบอกเพิร์ลว่า ไนท์คิดถึงเรื่องนี้ นับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่เป็นแฟนกับเพิร์ล ไนท์อยากรู้ว่า เวลาที่เพิร์ลอายที่สุด เวลาที่เพิร์ล มีความสุขที่สุด เวลาที่เพิร์ล มองหน้าไนท์ อ้อนวอน ขอร้องไนท์ ใบหน้าสวยๆ ของเพิร์ล จะเป็นยังไง " เค้ารั้งข้อมือของเธอขึ้นมา วางบนหมอน แล้วมอง หน้าอก ที่อยู่ตรงหน้า ผิวขาวละเอียด และสร้อยเส้นบาง ที่ตกอยู่ตรงรอยแผลเป็นของเธอ ย้ำเตือนว่า ชีวิตนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน ความสุขของเค้า อยู่ตรงหน้า และเธอ คือ ของขวัญล้ำค่า ที่สวรรค์เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม