ให้อภัยตั้งนานแล้ว...1

485 คำ

“ม่านมุก ม่านเมฆ ช่วยพ่อด้วยนะครับ ทำให้แม่ใจอ่อนเร็วๆ” เมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาว วาฤทธิ์ก็หันไปสนทนากับลูกต่อ นั่นทำให้หญิงสาวลอบมองด้วยรอยยิ้ม เขาเรียกชื่อลูกน้อยทั้งสองที่เขาเจ้ากี้เจ้าการตั้งไว้ตั้งแต่ลูกน้อยยังไม่คลอด ความสุขกำลังอยู่ไม่ไกล เมื่อกลางดึกคืนหนึ่ง หญิงสาวเกิดปวดท้องจะคลอด นิศาชลไม่ยอมผ่าคลอด เพราะต้องการให้ลูกที่เกิดมามีสุขภาพแข็งแรง แม้ว่าทุกคนจะเป็นห่วง แต่ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของหญิงสาว การไปโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วนจึงเกิดขึ้น ทั้งวาฤทธิ์และบิดามารดาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดชายหนุ่มก็จะได้เห็นหน้าลูกน้อยทั้งสองคนแล้ว ในขณะที่นิศาชลก็เริ่มปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้บิดาเตรียมตัวไม่ทัน เขาจึงต้องรีบพาเธอไปที่โรงพยาบาลให้เร็วที่สุด และสัญญาณที่บ่งบอกว่าเธอมีอาการน้ำเดินแล้ว ทำให้ชายหนุ่มยิ่งทำอะไรไม่ถูกยิ่งกว่าเดิม มือของเขากุมมือเธอไว้ด้วยความเป็นห่วง พร้อมทั้ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม