“ไม่เป็นไรค่ะ คุณท่านพูดมาเถอะค่ะ ปิงยินดีทำ แม้ว่ามันจะยากแค่ไหน แต่เพื่อคุณท่านแล้วปิงยินดีที่จะทำค่ะ” รมิตาเอ่ยด้วยความจริงใจ เธอคิดอย่างที่เธอพูดออกไปจริงๆ
“หนูปิงแต่งงานกับเจ้ากันต์ได้มั้ย ฉันอยากมีทายาท และฉันกลัวว่าเจ้ากันต์จะหลงเสน่ห์เพศเดียวกัน จนไม่ยอมมียาทสืบสกุลให้ฉัน” คุณหญิงเพชรจินดากล่าวออกมาในที่สุด
“คุณกันต์คงไม่ยอมหรอกค่ะ แล้วอีกอย่างคุณกันต์คงไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ คุณกันต์ก็ดูปกติดีทุกอย่างนี่คะ” เมื่อได้ยินสิ่งที่คุณหญิงเพชรจินดาขอร้อง รมิตาก็รู้สึกน้ำลายเหนียวขึ้นทันที เธอถึงกับกลืนน้ำลายไม่ลงเลยทีเดียว
“ไม่หรอก ถ้าตากันต์ปกติก็ต้องมีคบผู้หญิงบ้างสิ แต่นี่ตั้งแต่เป็นยายเป็นหลานกันมา เจ้ากันต์ไม่เคยคบใครเลยสักคน” คุณหญิงเพชรจินดาเอ่ยด้วยความกังวล ตระกูลของท่านจะต้องสิ้นสุดลงตรงนี้จริงๆ หรือ
“งั้นถ้าคุณกันต์ตกลง ปิงก็ตกลงค่ะ” เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ของผู
