บ่วงเสน่หาวิวาห์จำยอม

ความรักมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น...2

“คุณไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกกานดา แต่คุณพ่อคุณแม่ของผมเขาต้องการให้ยัยบัวเป็นลูกสะใภ้ เพราะฉะนั้นคุณจะรับได้มั้ย ถ้าผมยอมทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับคุณที่นี่” วาฤทธิ์กล่าวจริงจัง เขารักวิกานดาด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่เขาไม่ได้สังเกตเลยว่าตอนนี้วิกานดาทำท่าทางรังเกียจเขาชัดเจน

“คุณจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ ที่นี่เล็กนิดเดียว แล้วอีกอย่างกานดาก็อยู่ไม่ได้หรอกนะคะ ถ้าคุณจะมีแค่เงินเดือนไม่กี่บาทให้กานดา” วิกานดาเผยถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอขึ้นมาทันที นั่นมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก เขาไม่อยากเชื่อว่าเขาจะมองผู้หญิงที่เขารักผิดไป ตอนนี้วิกานดาเหมือนคนที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยสักนิด

“ตกลงคุณรักผม หรือคุณรักเงินของผมกันแน่” วาฤทธิ์เอ่ยถามออกไปด้วยความเจ็บปวด

“กานดาก็รักทั้งสองอย่างนั่นแหล่ะ ทั้งเงิน ทั้งคุณ” วิกานดาตอบส่งๆ ไป ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เธอรักเพียงแต่เงินของเขาเท่านั้น ต่อให้เขาหล่อเหลาปานนายแบบก็ไม่ปาน แต่เธอก็ไม่ได้ต้องการที่จะอยู่กับเขา เธอต้องการเพียงเงินจากเขา

“ผมเข้าใจแล้วล่ะ งั้นผมก็ขอให้คุณโชคดีแล้วกันกานดา เพราะผมคงไม่มีเงินให้คุณอีกแล้ว” วาฤทธิ์ตัดสินใจที่จะทำอย่างที่บิดามารดาต้องการ เพราะผู้หญิงที่เขารักกำลังทำให้เขาเห็นว่าเขารักคนผิด เธอไม่อยากจะอยู่เคียงข้างเขา เธอรักเพียงเงินของเขาเท่านั้น

“ค่ะ กานดาก็ไม่เอาหรอกค่ะผู้ชายมีแต่ตัว” วิกานดาตอกย้ำการตัดสินใจของเขาที่ทำนั้นมันถูกต้อง

เมื่อได้ยินการตัดรอนจากคนรัก ชายหนุ่มก็เดินออกจาห้องของเธอไปด้วยความรู้สึกผิดหวัง ทำไมชีวิตของเขาถึงเป็นแบบนี้ เขาเชื่อว่าการที่บิดามารดาทำเช่นนี้ ก็เพราะว่านิศาชลยุยงอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นอยู่ดีๆ บิดามารดาจะลุกขึ้นมาบังคับให้เขาแต่งงานกับคนที่เป็นดังเช่นน้องสาวของตนเองทำไม เขาต้องหาคำตอบเรื่องนี้จากนิศาชลให้ได้