เมื่อดูละครจบคุณยายก็เข้าไปนอน ตอนนี้ในห้องรับแขกเลยเหลือแค่กรัณย์กรกับปิ่นปินัทธ์เพียงสองคนเท่านั้น ชายใช้หนุ่มล้มตัวลงนอนบนตักของคนรักแล้วเงยหน้าขึ้นมามอง เขาเหนื่อยมากกับการทำงานแต่พอได้กลับมาเจอคนรักมันก็ทำให้เขาหายเหนื่อย
“ง่วงก็เข้าไปนอนในห้องสิคะหมอ”
“ขอนอนหนุนตักเป็นแบบนี้ก่อนนะ ไม่รู้ว่าอีกกี่เดือนจะได้เจอกันอีกครั้ง ผมดูตารางแล้วค่อนข้างหนักเอาการเลยแหละ”
“ไหวไหมคะ เหนื่อยหรือเปล่า” หญิงสาวไล้นิ้วไปบนใบหน้าและสันกรามที่เด่นชัดมากขึ้นเพราะเขาผอมลงอย่างเห็นได้ชัด
“เหนื่อยครับ ผมว่ามันเหนื่อยกว่าตอนเรียนหมออีกนะบางครั้งผมก็อยากจะถอยเหมือนกันอยากเป็นแค่หมอทั่วไปตรวจโรคทั่วไปจากการเป็นหมอหัวใจมันก็เป็นความฝันอีกอย่างหนึ่งผมตั้งใจที่อยากจะเรียนด้านนี้มากๆ”
“ปิ่นรู้ว่าหมอรัณย์ของปิ่นเก่งมาก ปิ่นเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี ปิ่นเป็นกำลังใจให้หมอนะคะ”
“ผมดีใจที่ปิ่นเข้าใจแล
