“กลับห้องของคุณไปเถอะครับ ผมไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่”
“หึ”
ทศวรรษกระตุกยิ้มเมื่อได้ยินแบบนั้น เอาสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยท่วงท่าสบาย
“...”
“ดูจะเป็นห่วงผู้หญิงคนนี้จังเลยนะครับ”
“...”
ตัวร้ายเปิดฝ่ายเปิดบ้าง อาคินนิ่งแม้กระทั่งแววตา ต่างจากตัวร้ายที่แสดงออกชัดเจน
“แต่ก็ไม่แปลก เพราะผมจำได้ว่าคุณเคยหอบช่อดอกไม้ไปแสดงความยินดีในวันที่ผมกับอิงดาว ‘หมั้น’ กัน”
ทศวรรษเน้นคำว่าหมั้นชัดเจน อาคินยืนฟังนิ่ง แววตาราบเรียบและอาคินสามารถกักเก็บอารมณ์ตัวเองได้ดีกว่าอีกคน อาคินพยักหน้าน้อย ๆ ริมฝีปากเอื้อนเอ่ยประโยคถัดไป
“ผมก็จำได้ครับ นั่นเมื่อหกเดือนก่อน”
“...”
“แต่วันนี้ผมได้ข่าวว่าพวกคุณกำลังจะ ‘ถอนหมั้น’ กัน ผมต้องเสียใจด้วยจริง ๆ นะครับ”
อาคินเผยรอยยิ้มบาง ๆ ในขณะที่ทศวรรษกำหมัดแน่นจนตัวสั่นเกร็ง และเป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขึ้นมาพอดี ชายในเครื่องแบบเดินมาหาคน
