ภายในห้องทำงานของบิดาทศวรรษ ปรเมศยืนประชันหน้ากับลูกชาย ข้างกายของปรเมศคือคุณนายละมัยที่ทำหน้าไม่สู้ดีนัก คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างพวกเขาอยากจะเอาหัวโขกกำแพงให้รู้แล้วรู้รอด
“มันเกิดอะไรขึ้นทศวรรษ ลูกทำแบบนั้นทำไม?”
น้ำเสียงดุดันของปรเมศไม่ทำให้ทศวรรษหวาดกลัวแต่อย่างใด เขาถอนหายใจออก เบือนใบหน้าไปทางอื่น
“พ่อถาม!”
“ตาทศ ตอบพ่อสิลูก”
มารดาไม่อยากให้เป็นเรื่องบาดหมาง เพราะสภาพของทศวรรษตอนนี้เต็มไปด้วยบาดแผลบนใบหน้า ยังไงเรื่องนี้ก็ต้องซักไซ้เช่นกัน
“ผมยอมรับผิดทุกอย่างครับ”
เขาตอบออกมาตามตรง ไม่ได้คิดจะโทษอิงดาวให้บุพการีฟัง ทั้งที่ในใจเขาเอาแต่โทษว่าผู้หญิงคนนั้นคือยัยขี้ยั่ว
ยั่วจนทำให้เขาตบะแตกแบบนี้
“ยอมรับผิด? แบบนี้จะให้พ่อทำยังไง หนูอิงเขาก็ลูกมีพ่อมีแม่นะ”
“ก็แต่งงานไงครับ ผมกับอิงดาวต้องแต่งงานกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”
ทศวรรษพูดออกมาง่ายดายจนคุณนายละมัยยกมือขึ้นปิดปากทำตาโต
“เม
