ที่ว่างานแต่งงานจะล้มเลิก แพรไหมคิดไปเองทั้งนั้น ทศวรรษบอกแค่ว่าอิงดาวกลับไปอยู่บ้านของตัวเองได้หลายวันแล้ว แพรไหมก็คิดว่าในที่สุดทั้งคู่ก็ไปกันไม่รอด
แล้วแบบนี้งานแต่งงานจะเกิดขึ้นได้ยังไง
ทศวรรษได้รับคำถามนั้นก็เบือนสายตาไปทางอื่น ความสับสนยังอัดแน่นอยู่ในใจของชายหนุ่ม เพราะตลอดระยะเวลาสองสัปดาห์ที่อิงดาวไม่อยู่
ไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ
แต่ทศวรรษอดทน อดกลั้น พยายามไม่นึกถึงอิงดาวเพราะคิดว่าตัวเองอาจจะแค่หลงชั่วครู่ชั่วยามอย่างที่ปกป้องเคยบอก ทว่าตลอดเวลาที่อิงดาวไม่อยู่ ไม่มีวันไหนเลยที่เขาจะอารมณ์ดี...ไม่เหมือนกับที่ทศวรรษเคยวาดฝันเอาไว้สักนิด ว่าถ้าไม่มีผู้หญิงคนนั้นอยู่ในชีวิตแล้วเขาจะมีความสุข
ไม่เห็นจะเหมือนกับที่จินตนาการเอาไว้เลย
“แม่พี่ต้องการให้แต่ง แพรก็รู้ว่าพี่ขัดแม่ไม่ได้”
“แต่นี่มันเรื่องใหญ่นะคะ เรื่องแต่งงานไม่ใช่เล่น ๆ พี่ทศน่าจะเป็นคนเลือกเองไม่ใช่เหรอคะ”
“
