20.00 น.
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้คนที่ตกอยู่ในภวังค์ได้สติ อิงดาวคว้ามือถือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอนก่อนจะกดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อของใคร
“พี่คิน”
(นอนหรือยัง)
“ยังค่ะ พี่คินพึ่งเลิกงานเหรอคะ”
(ใช่ พี่พึ่งออกจากโรงพยาบาล)
น้ำเสียงทุ้มอบอุ่นปลายสายทำให้อิงดาวใจชื้น
เราสองคนคุยกันมากขึ้นหลังจากที่อาคินรู้ว่าอิงดาวกลับมาอยู่บ้านตัวเองได้สักพักใหญ่ ราวกับอาคินก็เปิดใจเพราะเห็นว่าอีกฝ่ายมีท่าทางจะตัดขาดกับทศวรรษจริง ๆ อย่างที่เคยบอกเขาไว้เมื่อนานมาแล้ว เพราะตั้งแต่กลับจากกระบี่ อาคินก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเธอ เขาคิดว่าเรื่องถอนหมั้นอาจจะเป็นเพียงแค่การคิด อิงดาวคงไม่ทำจริง แต่เมื่อเขามารู้ว่าเธอแยกกันอยู่กับทศวรรษแล้ว อาคินก็กลับมาติดต่อกับอิงดาวบ่อยขึ้น บวกกับที่เธอคอยไลน์หาเขาเป็นประจำ
และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เมื่อเขาเลิกงานและโทรหาเธอ เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน และเขาจำไ
