นัยน์ตาที่แดงก่ำจ้องมองถนนตรงหน้า เท้าหนาเหยียบคันเร่งไปยังบ้านเขมวัชรสกุล ทศวรรษออกมาทันทีหลังจากที่หมออาคินพูดจบ เขาไม่รออะไรทั้งนั้น ทศวรรษต้องการรู้บางเรื่องในตอนนี้ น้ำตาที่เอ่อคลอหน่วยบดบังทัศนะวิสัยไปครึ่งหนึ่ง แต่เขาก็เหยียบคันเร่งไม่ยั้งเท้า รถยนต์เลี้ยวเข้าบ้านหลังใหญ่ที่ทศวรรษไม่ได้มานาน เมื่อจอดรถหน้าบ้าน เขาลงจากรถก่อนจะเดินดุ่ม ๆ เข้าไปข้างใน และโชคดีที่เจอคนที่เขาต้องการจะเจอ ดวงดาวเดินตรงมาหาทศวรรษด้วยสีหน้าตกใจ
“ทศ ม...มีอะไรมาถึงที่นี่”
ดวงดาวเห็นชายหนุ่มตรงหน้าที่กำมือแน่น และในมือของอีกฝ่ายถือซองบางอย่างเอาไว้ ทศวรรษกลืนน้ำลายที่ฝืดเคืองลงคอ เขามองหน้าคุณน้าดวงดาว
“คุณน้าครับ ผมขอร้อง บอกความจริงผมมาเถอะครับ”
“...”
“จริง ๆ แล้วอิงดาวกับอาคิน”
“...”
“สองคนนั้นต้องครองคู่กันจริง ๆ ...หรืออิงโกหกผมครับ”
ดวงดาวชะงัก นึกถึงคำขอร้องของลูกสาวที่ได้ขอร้องเอาไว้เมื่อห้าเ
