แพรวาตื่นขึ้นมาก็ช่วงสายของวันใหม่เข้าไปแล้ว หญิงสาวปรือตาขึ้นมองเพดานห้องสีขาวและหลับตาลงไปอีกครั้ง เพราะรู้สึกปวดศีรษะอย่างไรก็ไม่ทราบ ก่อนจะฝืนลืมตาขึ้นอีกรอบและกวาดสายตามองสำรวจไปทั่วห้อง เป็นอันแน่ชัดว่านี่ไม่ใช่ห้องพักของตัวเอง
คิ้วเรียวขมวดมุ่นเข้าหากันเพื่อทบทวนความทรงจำสุดท้ายก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป เธอจำได้ว่าเธอออกไปทานอาหารเย็นกับธีทัต และจากนั้นชายหนุ่มก็ชวนเธอมาดื่มที่ห้องของเขา เพียงเท่านี้ดวงตากลมโตก็เบิกกว้าง รีบดีดตัวขึ้นจากที่นอนด้วยความตกใจ
“ยัยแพร!!” ร้องเรียกชื่อตัวเองออกมาเมื่อคิดได้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง มือบางยกขึ้นกุมขมับเพราะปวดตุบๆ กับสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไป และปวดจากการดื่มแอลกอฮอล์ในคืนที่ผ่านมา
นี่เธอทำบ้าอะไรลงไปนะ ทำไมถึงได้ใจง่ายแบบนี้ แล้วแบบนี้จะเอาหน้าที่ไหนไปสู้เขาล่ะ ป่านนี้เขาคงมองเธอแย่แล้วแน่ๆ
ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ลนลานรีบลงจากเตียงนอนเ
