6 เก๊กอยู่ได้

1161 คำ

“เฮียเรียกผมเหรอ” ฮันเตอร์ก้าวเข้ามาด้วยท่าทีสบายๆ มือล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างเคย สายตากวาดไปรอบห้องราวกับไม่ค่อยใส่ใจนัก ก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา “อืม… งานประมูลรถหรูไปถึงไหนแล้ว” เจคอปเอ่ยถามเสียงเรียบ มือหนายกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ดวงตาคมจ้องหน้าน้องชายเพื่อรอคำตอบ “ตอนนี้รายชื่อผู้เข้าร่วมเต็มหมดแล้ว รถก็ทยอยมาถึงเกือบครบ เหลืออีกไม่กี่คัน เฮเดนส่งคนไปคุมเข้มตลอดการขนส่ง” เจคอปพยักหน้ารับช้าๆ ก่อนออกคำสั่งทันที “บอกเฮเดนให้คุมเข้มทุกจุด ระวังพวกไอ้มังกรเผื่อมันโผล่มาป่วน ไม่งั้นความเสียหายจะบานปลาย” มังกรคือมาเฟียอีกกลุ่ม ที่หลายครั้งเขม่นกันเรื่องผลประโยชน์ “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเฮีย ไว้ใจได้แน่นอน” ฮันเตอร์ตอบอย่างมั่นใจ ก่อนเอ่ยต่อเหมือนพึ่งนึกอะไรได้ “เอ้อ… วันนี้น้องจัสมินมาฉลองวันเกิดเพื่อนที่ผับ บอกเฮียรึยัง” “ไม่ได้บอก” เขาตอบเสียงเบา เพียงได้ยินชื่อ เจคอปก็ยกมือขึ้นกดสันคิ้วตัวเองเบาๆราวกับปวดหัวขึ้นมาทันที น้องสาวคนเล็กที่สร้างเรื่องปั่นป่วนไม่เว้นแต่ละวัน อายุเพิ่งยี่สิบเอ็ด แต่ชอบเที่ยว ชอบเอาแต่ใจเป็นที่สุด “ไคเลอร์” “ครับนาย” “ตามไปเฝ้าจัสมิน อย่าให้คลาดสายตา” และหน้าที่ที่ไม่มีใครอยากทำก็ตกเป็นของไคเลอร์ มือขวาฝีมือดีของเขานั่นเอง “ครับ” แม้สีหน้าของไคเลอร์จะดูฝืนใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเจ้านาย ฮันเตอร์หัวเราะหึในลำคอ ลุกขึ้นเต็มความสูง เสื้อเชิ้ตสีดำรับกับกางเกงสีเดียวกันเนี้ยบทุกระเบียดนิ้ว ลูกสาวลูกชายบ้านนี้หน้าตาดีมีกลิ่นอายความเป็นอิตาลีทุกคน “งั้นผมไปเคลียร์งานต่อนะเฮีย” เจคอปเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ ตัวเลขบอกเวลาล่วงเลยห้าทุ่มเศษแล้ว เขาเอนหลังพิงพนักโซฟาเล็กน้อย ก่อนเอ่ยเสียงเรียบบอกลูกน้อง “สกาย” “ครับนาย” “เตรียมรถ ฉันจะกลับเพ้นท์เฮาส์” “ครับนาย” เพ้นท์เฮาท์ เจคอป อาณาจักรที่สวยหรูหราไม่ต่างจากสวรรค์ เพียงไพลินอาบน้ำแต่งตัวเสร็จหยิบชุดนอนธรรมดาลายหมีมาสวมใส่ เธอนั่งทาครีมเป่าผมให้แห้ง ก่อนแง้มประตูออกมาดูอีกครั้งว่าเขากลับมารึเปล่า แต่มีเพียงความว่างเปล่า “ป้านุ่มบอกว่าเขาไม่ค่อยกลับ หรือว่าวันนี้จะไม่กลับหละ ” เธอพูดกับตัวเองเบาๆ พร้อมถอยกลับเข้าห้องมา “แต่ก็ดีแล้วหละ คนอะไรหน้าตาก็ดีอยู่หรอก แต่นิสัยเสียชะมัด ” เธอพูดพร้อมเอนกายลงที่นอนนุ่ม นี่มันไม่เหมือนที่นอนห้องเธอเลยซักนิด “นุ่มจัง ถ้าไม่มาฉันนอนละนะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก ” แต่พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ก๊อกๆๆ มือเล็กที่กำลังจะดึงผ้าห่มคลุมตัวก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เธอค่อยๆแง้มออกก่อนเห็นร่างใหญ่ยืนหน้านิ่งอยู่หน้าห้อง ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร ปากหยักก็พูดขึ้นเสียงเรียบ “ฉันจะแช่นำอุ่น ไปเตรียมน้ำอุ่นให้ฉันด้วย ” เพียงไพลินพยักหน้าเบาๆ พร้อมกันนั้นเขาก็โยนเสื้อสูทให้เธอ แล้วหมุนตัวช้าๆไปยังเคาน์เตอร์บาร์ “เอ่อ!!คุณเจคอปคะ คือ เตรียมน้ำอุ่นที่ไหนคะ ” เขาหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าเธอ ปากเล็กเม้มหากันเหมือนกลัวว่าตัวเองจะทำอะไรผิด “ในห้องน้ำห้องนอนใหญ่ ” ไพลินพยักหน้าเบาๆแล้วตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ของเขา แกร๊ก!! “หู!!” ไพลินตาเบิกโพลง เมื่อห้องนอนเขาโครตหรูหรา สไตน์การตกแต่งล้วนแล้วแต่เป็นสีดำ ดูน่ากลัวและทรงอำนาจสุดๆ “ห้องปีศาจชัดๆ แค่สีก็ไม่เป็นมงคลละ” เธอบ่นงึมงำงงในไลฟ์สไตล์ของเจคอป ซ่า!!!! เธอเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างหรูหรา “มีเครื่องวัดอุณหภูมิด้วยเหรอเนี่ย เอามือจับดูก็รู้ป่ะ อันนี้ใส่ไปเยอะๆ โห!!ใส่นิดเดียวฟองโคตรเยอะ ” “ฮ่าๆๆๆ” เพียงไพลินเล่นฟองจากอ่างแล้วหัวเราะคนเดียวขำๆ ปฏิเสธไม่ได้ว่าชีวิตคนรวยนี่มันดีจริงๆ กลิ่นฟองสบู่หอมละมุนคลุ้งไปทั่วห้องอาบน้ำ เธอนั่งเล่นซะเพลินเหมือนเด็กน้อยได้ของเล่นใหม่ “ยังไม่เสร็จอีกเหรอ” เสียงทุ้มเย็นดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เธอสะดุ้งเฮือก หันขวับไปมอง เห็นเจคอปยืนพิงกรอบประตูห้องน้ำอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ สายตาคมกริบจับจ้องมาที่เธอราวกับกำลังจับผิด “จะ… จะเสร็จแล้วค่ะ” ไพลินรีบตอบเสียงเบา รีบลุกหลีกเพื่อให้เขาเข้ามา ร่างสูงใหญ่ถือขวดไวน์แดงพร้อมแก้วใสเดินมาช้าๆ ก่อนจะวางไว้ที่โต๊ะเล็กข้างอ่างอย่างใจเย็น เขาหันหลังให้เธอ พร้อมก้าวไปยืนตรงข้างอ่าง กางแขนทั้งสองข้างออกเล็กน้อยเหมือนรอใครบางคนจัดการให้ ไพลินเลิกคิ้วสูง มองท่าทีของเขาอย่างงงๆ “อะไรคะ” คิ้วเข้มขมวดนิดหนึ่ง เอ่ยเสียงเรียบสั้นๆ “ถอดชุดคลุมสิ… จะให้ฉันลงแช่ยังไง” เจคอปหันหน้ามามองแวบหนึ่ง ก่อนเอ่ยสั้นๆปนหงุดหงิด “ถอด” ‘แล้วทำไมไม่บอกดีๆเล้า เก๊กอยู่ได้’เธอบ่นในใจ พร้อมขยับเข้าไปใกล้ มือเรียวเล็กค่อยๆ เอื้อมไปปลดชุดคลุมสีขาวสะอาดตาที่คลุมไหล่กว้างของเขาออกอย่างช้าๆ ผ้าคลุมค่อยๆ หลุดจากบ่าหนากว้างเผยให้เห็นแผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยรอยสัก บนตัวเขาเปลือยเปล่าไม่มีอะไรเหลือเลย ไพลินมองก้น เอ้ย!!มองแผ่นหลังนั้นแวบเดียวก่อนเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ‘คนอะไรไม่อายฟ้าอายดิน จะใส่กางเกงในซักตัวยังไม่มี’ ร่างหนาเดินลงอ่างแล้วนั่งลงเห็นแค่อกแกนิดหน่อยไปจนถึงหัว “มัวยืนทำอะไร มานวดหลังให้ฉันสิ ” ‘หมอนวดก็มา สารพัดจะใช้จริงๆ” เพียงมือเล็กบีบๆนวดๆที่ไหล่ เจคอปก็หลับตาพริ้มเอนหลังพิงขอบอ่างอย่างผ่อนคลาย “อืม เพิ่มแรงอีกหน่อย อาส์นั่นแหละ” เธอบีบจนเขาพอใจ ก่อนบอกให้หยุด ไพลินรีบลุกขึ้น คิดว่าจะได้กลับ “ดื่มไวน์เป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ” เขาลืมตาขึ้นเล็กน้อยแล้วบอกเธอดื่มเป็นเพื่อน ไพลินกลืนน้ำลายฝืดลงคอ ดึกขนาดนี้เธอยังต้องดื่มอีกเหรอ เขาจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more