“ม๊าครับ ไม่ว่าเธอคนนั้นจะเป็นใคร ผมเคยบอกแล้วว่าผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องนี้ ผู้ชายกับเรื่องแบบนี้มันก็เป็นปกติ ”
อลิชาเงียบไป
“ม๊ารู้ มาไม่เคยคิดจะบังคับลูกเรื่องความรักหรอกนะ แล้วม๊าก็ไม่คิดจะยุ่งด้วย แต่ก็สงสารหนูมีญ่าหน่อยเถอะ ทำอะไรก็รักษาน้ำใจเธอบ้าง ไม่รักได้แต่อย่าทำร้ายจิตใจหนูมีญ่านักเลย อย่างน้อยป๊ากับลุงเอริคก็เป็นเพื่อนรักกัน เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดเปล่าๆ ได้ไหมม๊าขอ ”
“ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ ”
คุยกันเสร็จเขาก็ตั้งท่าจะกลับเลย
“ นี่ลูกไม่คิดจะทานข้าวที่บ้านสักมื้อเลยหรอ ”
บ้านก็ไม่ค่อยจะกลับ นานๆมาทีก็อยู่แป๊บๆ
“ ผมมีธุระครับ เอาไว้วันหลัง”
-ไพลิน-
หลายวันต่อมา ร่างกายเธอเริ่มกลับมาแข็งแรงเป็นปกติ ก็เริ่มกลับมารับงานบ้าง แต่ไม่เยอะเหมือนเดิมทั้งที่ใจอยากได้เงินเยอะๆ
“ หนูกลับแล้วนะคะ”
หลังถ่ายงานเสร็จไพลินก็เก็บของแล้วเตรียมเดินไปขึ้นรถ เพราะเจคอปให้คนตามเฝ้า
