“ทุกคน ขอแนะนำให้รู้จักไพลิน แฟนผมเอง ”
เขาแนะนำเธอให้คนในบ้านรู้จักอย่างเรียบๆ
“ที่นั่วหัวโต๊ะคือป๊า ถัดมาคือม๊า ฝั่งตรงข้ามคืออาโจฮันส่วนข้างๆคืออาพิ้งแฟนอาโจฮัน ”
ไพลินรีบยกมือไหว้แล้วกล่าวทักทายอย่างนอบน้อม
“สวัสดีค่ะ ”
ผู้ใหญ่พยักหน้ารับและมีผู้หญิงสองคนยังมองเธอไม่วางตาแล้วตอบรับเธอว่า
“หวัดดีจ๊ะ ”
และยิ้มบางให้เธอด้วย
“ส่วนคนอื่นๆก็คงรู้จักกันหมดแล้ว ”
ใช่ที่นั่งอยู่ที่นี่เธอรู้จักหมดแล้ว แต่ก็ยังทักทายทุกคนตามมารยาทอีกด้วย
“สวัสดีทุกคนนะคะ”
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ”
เขาลากเก้าอี้ออกเบาๆให้เธอนั่ง เธอรีบหันไปขอบคุณเขาตามมารยาท ปกติเขาเคยทำแบบนี้ที่ไหนกัน
“ทานข้าวกันเถอะ ทุกคนหิวแล้ว ”
เสียงนายหญิงขอบบ้านออกคำสั่ง ไพลินไม่กล้าแม้จะตักอาหารเพราะมันเกร็งไปหมด
“ทานนี่ดูสิ แม่บ้านที่นี่ทำอร่อยมาก ”
เจคอปตักอาหารให้เธออย่างใส่ใจ ฟิลคู่รักมาเต็ม เขาก็แสดงเก่งยิ่งกว่าเธออีกม
