ตอนพิเศษ
(Talk Chis)
( พี่คริส อึก อ้วก~) ยังไม่ทันจะพูดอะไรผมก็ได้ยินเสียงอ้วกของคะนิ้งผ่านปลายสาย
( ให้เข้าไปหาในห้องไหม ) ผมถามด้วยความเป็นห่วง
( อึก มะ ไม่ต้อง เอาน้ำเปล่าข้าวแล้วก็ขนมมาวางไว้หน้าห้องให้หน่อยแล้วก็ออกไปให้พ้นๆ เลยนะ ห้ามให้หนูเห็นหน้าเด็ดขาด )
( แม่ง!! เออๆ จะเอาไปวางให้เดี๋ยวนี้ )
พูดจบผมก็กดวางสายอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
ที่วาดฝันไว้ว่าถ้าหากคะนิ้งมีลูก ผมคงจะนอนหนุนตักเธอแล้วคุยกับลูกทุกคืน แต่!!! ความเป็นจริงมันช่างต่างจากความคิดสิ้นเชิง
ตั้งแต่คะนิ้งท้องเธอก็มีอาการเหม็นขี้หน้าผม ไล่ตะเพิดให้ผมออกห่างไม่ยอมให้เข้าใกล้แถมยังต้องแยกห้องนอน นี่ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ผมกับคะนิ้งแยกห้องนอนกันจริงๆ จะคุยกันทั้งทีก็ต้องโทรคุย วิดีโอคอลก็ไม่ได้ แค่เห็นใบหูผมเธอก็อ้วกพุ่งแล้ว
พูดถึงแล้วก็น่าหงุดหงิดฉิบ ผมอยากกอด อยากหอมแก้ม อยากคุยกับลูกแต่ทำไม่ได้เลย หมอบอกว่าอาการเหม
