อาขา..ติวให้หนูหน่อย
510 คำ
“ชามนี้ของโปรดอาพุฒินี่คะ ทานเยอะ ๆ นะคะ เดี๋ยวพลอยตักให้”
สาวน้อยพูดอย่างร่าเริงและออดอ้อน ก่อนจะใช้ช้อนกลางในชามต้มยำกุ้ง ตักใส่จานข้าวให้กับเขา
“อื้ม! ขอบใจจ๊ะ พลอยนี่น่ารักจริง ๆ เลยนะ”
ชายหนุ่มเอ่ยชม ขณะใช้สายตาจดจ้องใบหน้าสะสวยและเรือนร่างที่มีผิวพรรณขาวเนียนของเธออย่างลืมตัว
“อืมมม ถ้าพลอยน่ารัก…อาพุฒิก็รักสิคะ พลอยอนุญาตค่ะ”
พลอยนิลพูดพลางหันมาสบตากับอาเขยอย่างมีเลศนัย แล้วก็ยิ้มขำ ๆ ออกมา เมื่อเห็นสีหน้าตกใจและซีดเผือดของพุฒิชาต ที่กำลังมองเธอตาค้างอยู่
“เอ่อออ…พะ พะ พลอยว่า…อะไรนะ!?!”
“ฮิ ๆ ๆ พลอยพูดเล่นน่ะค่ะ อาพุฒิก็…ทำเป็นจริงจังไปได้ ดูสิ หน้าหล่อ ๆ ซีดเชียว”
เธอยิ้มร่า ทำตาเยิ้มใส่
“อ่ะ อ่อ…อืม”
อีกฝ่ายได้แต่อึกอัก ร้อนผ่าวไปทั้งหน้า ขณะกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ความจริงแล้ว เขาน่าจะเริ่มชินกับคำพูด และท่าทางแบบนี้ของพลอยนิลได้แล้วหละ เพราะเด็กสาวมักจะชอบปั่นหัวยั่วยวนใส่ ให้อารมณ์ของเขาคุกรุ่นอยู่บ่อยครั้ง
“ทานต่อสิคะอาพุฒิ เดี๋ยวอิ่มแล้ว พลอยมีเรื่องรบกวนให้อาช่วยหน่อยหนะค่ะ”
สาวน้อยพูดต่อ
“พลอยมีอะไรให้อาช่วยเหรอ?”
เขาวางช้อนลงในจาน พลางหันหน้ากลับไปยกแก้วน้ำขึ้นดื่มอีกครั้ง จนหมดแก้ว เพื่อบรรเทาความรู้สึกร้อนเร่าในกายแกร่ง ที่กำลังจะอดกลั้นมันไว้ไม่ไหวอยู่แล้ว
“พอดี…พลอยอยากให้อาพุฒิช่วยติวเข้ามหา'ลัยให้หน่อยหนะค่ะ พลอยอยากสอบเข้าที่เดียวกับที่อาพุฒิเคยเรียนค่ะ”
พลอยนิลทำเสียงอ่อนเสียงหวานใส่ พลางซบศีรษะลงที่หัวไหล่ของพุฒิชาตอย่างออดอ้อน ยิ่งทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้องเข้าไปอีก
“เอ่อ…ได้สิ! อาไม่ยักรู้นะ ว่าพลอยก็ชอบพวกต้นไม้เหมือนกัน”
“ชอบสิคะ พลอยเข้าไปเดินเล่นที่สวนต้นไม้ของอาพุฒิบ่อยจะตายไป มีแต่ต้นไม้ดอกไม้สวย ๆ ทั้งนั้นเลย สดชื่นมาก”
“ดีจังที่พลอยชอบ แต่ภัทรน่ะสิ ชอบบอกว่าอาบ้าต้นไม้เกินไปน่ะ”
“บ้าต้นไม้ ก็ยังดีกว่าบ้าผู้หญิงอื่น จริงมั้ยคะ?”
เธอถามพลางสบตาอ่อยให้เขา จนอีกฝ่ายถึงกับร้อนผ่าวไปทั้งกายแกร่ง
“อ่ะ อืม...อื้ม! ใช่สิจ๊ะ อาก็คิดงั้นแหละ”
เขาตอบพลางกลืนน้ำลายลงคอ
“ถ้างั้น วันนี้อาพุฒิเริ่มติวให้พลอยเป็นวันแรกนะคะ ได้ใช่มั้ยคะ?”
“อ๋อได้สิ! งั้น…เรารีบกินข้าวให้เสร็จดีกว่า แล้วเดี๋ยว…ขึ้นไปติวกันที่ห้องทำงานของอากัน
อามีหนังสือให้พลอยอ่านเยอะเลย”
เขาตอบเธอเสียงเรียบ เหงื่อซึมไปทั่วหน้าผาก
“เย้!!! อาพุฒิทั้งหล่อทั้งใจดีที่สุดเลย ขอบคุณนะคะ”
- ผู้เขียน
