"Hello," sagot ko nang ilagay ko ang cellphone ko sa tapat ng aking tenga.
“Ako ito, pasensya na kung aabalahin kita!” sabi ng pamilyar na boses.
"Hmnn, hindi ko ito inaasahan! Anong maipaglilingkod ko sa iyo!?” tanong ko dahil malakas ang kutob kong hindi nya ako kokontakin kung wala siyang mahalagang sasabihin.
Narinig ko ang pagngisi niya sa kabilang linya, “Sa tingin ko kasi ay mas madali kang lapitan kaysa sa aking ama, at dahil na rin sinabi mong nasa akin ang suporta mo kaya ikaw na lang tinawagan ko.”
"Sabihin mo... anong maitutulong ko!?" muli kong tanong sa binatang kausap ko.
“Salamat! Wala na kong panahon kaya sana maintindihan mo ang mga sasabihin ko...” sabi niya at napatangu-tango ako.
"Magsalita ka lang at makikinig ako"
------------------------
Callix's pov:
Ilang
