Orihinal na takbo ng oras…
~Hulyo 5, 1950~
“Helda, anak, nakahanda ka ba sa pagpunta natin sa lamay ng ama ni Amalia?” tanong nga ngayon ng Donya Dona Bela kay Eeya na kasalukuyan ngang nakaupo sa kama at nakaharap sa kaniyang bintana.
“Helda?” mula ngang tawag ng Donya sa kaniyang anak na ngayon ngay nilapitan na ito a tinabihan sa pag-upo.
“H---hindi ko na po naiindtidihan kung bakit ba ako nandito?” saad nga ngayon ni Eeya na siyang nakatuon pa rin nga ngayon ang atensyon sa bintana at dahilan nga ito para mapahinga ng malalim ang Donya at ngayon ngay unti-unting pinunasan ang mga luhang tuluyan na ngang bumagsak mula sa mga mata ni Eeya. At dahilan nga ito para unti-unting mabaling ang tingin ni Eeya sa kaniya.
“A---anak, alam kong gulong-gulo ka ngayon dahil sa pakawala n
