LEXXIE’S POV
“A-ABOUT sa sinabi ni Rhea–”
“P-pwedeng ‘wag ngayon, Ian? M-may mga bisita pa tayo. Si Leander na pala?” Pilit ang ngiti ko na iyon nang tanungin si Ian.
Kailangan talaga naming harapin ito pero sa ngayon unahin muna namin ang ngayon, araw ng anak namin ngayon. Ayokong mahaluan ng hindi magandang balita.
“Nakita kong karga ni Laura,” mahinang sagot niya.
Tumango ako sa kanya na hindi makatingin. Pero lumapit ako at kumapit sa braso niya.
“Let’s go,” yakag ko.
Saglit wala kaming imikan nang bumalik kami. Ang iba parang wala lang dahil hindi siguro narinig ang sinabi ni Rhea. Pero ang mga kaibigan namin ay alanganin ang tingin sa amin lalo na sa akin.
Pilit ang mga ngiti ko hanggang sa matapos ang kasiyahan. Si Ian? Lagi siyang nakatingin sa akin kahit. Hindi ko malama
