Chapter 7

1661 Words

          Humihigop ng lugaw na gawa ni lola para maibsan ang sakit ng aking ulo."Lola pasensya na talaga. Nag-alala pa kayo kagabi."    Huminto ito sa pagwawalis ng sahig sa sala namin at hinarap ako. "Hindi naman kita pinapagalitan Aurora. Parte iyon ng pagdadalaga. Sa susunod na taon debut mo na. Alam mo naman ang tama at mali di'ba? Kaya hindi ko hahadlangan ang mga gusto mong gawin anak."   Mabilis rin itong umupo sa harapan ko. "Kagabi muntik na mag away si Senyor Ezkiel at Senyor Manuel." "Po?" "Dapat kasi si  Senyor Ezekiel ang susundo sayo. Pero saktong dumating si Manuel galing trabaho sa tubuhan. Ang sipag sipag talaga ng batang iyon. Sobrang alala ko kasi kagabi kaya doon na ako humingi ng tulong." Naging palaisipan sa akin ang sinabi ni lola. Sobrang nahihiya rin ako ka

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD