Secret Desire

Chapter 8

Let-Let

Bakit? Bakit lahat na lang ng mga lalaking mahal ko ayaw nila sakin. Bakit hindi nila ako gusto? Subrang pangit ko na ba para layoan nila ako?

Bakit hindi nila akong magawang mahalin? Bakit puro na lang si Collin? Bakit puro na lang siya at hindi ako? Ano bang meron siya na wala ako? 

Napatingin ako sa bandang likod ko ng may biglang akong nakaramdam na may tumitingin sakin mula sa malayo. Agad akong na palingon at isang babaeng ang nakita kong naka tayo. Mabilis akong napatayo sa pagkakaupo ko at dala ng keryosidan pinontahan ko ang lugar mong saan ito na katayo.

Kong sino man to, tiyak na malalagot siya sakin. Mali ang ang paraan ng pananakot niya dahil hindi ako na tatakot sa kanya.

Laking gulat ko na lang habang papalapit ako sa kanya papalayo naman siya sakin. Kaya mas lalo kong binilis ko ang pagtakbo hanggang sa hindi kona na malayan na malayo na pala ako sa bahay.

Sa paglalakad ko may kong anong bagay ako naapakan kaya na tumba ako. Dala ng kalasingan hindi ko na magawang tumayo dahil parang namamaga ang paa ko at sumasakit na rin ang ulo ko. Hindi parin masyado malinaw sakin kong saan ako na padpad ngayon. Hanggang sa isnag tao ang nakikita kong papalapit sakin.

Magsasalita na sana ako ng bigla niya akong pinalo ng kong ano sa ulo at tuloyan ng na walan ako ng malay.

---

Killer

Agad ko ng hinila ang katawan niya hanggang sa madala ko siya sa isang lugar na kong saan tangin ako lang ang nakakaalam. Buong lakas kong binuhat ang katawan niya at basay binagsak ito sa isang mahabang lamisa kong saan sa bawat dulo nito ay may mga taling nakakabit.

Sinumulan ko na talian ang mga kamay at paa nito. Nag sout naren ako ng mass baka makilala niya pa ako. Hindi ito ang tamang oras para ilahad ko sa kanila kong sino ako at bakit ko ginagawa to. Habang pinagmamasdan ko siyang nakahiga sa lamisang papatay sa kanya. Tiyak na dadanak ang sariwang dugo ngayon sa mga kamay ko.

Ilang minuto pa ang limipas bago ito nagising. Sa wakas masisimulan ko narin ang plano kong pagpatay sa kanya.

"Sino ka? At nasaan ako? Anong gagawin mo saki?" Wika nito at agad nitong pinagmasdan ang paligid.

"Ang dami mo naman tanong, pwedi ba isa isa lang."

"5Sino ka sabi. Pag ako nakawala dito papatayin talaga kita!"

"Kong mapapatay mo ko.  Sa lagay mo yan baka mauna ka pa sakin."

"Ang funny, humanda ka dahil sa oras na ito hinahanap na ako ng mga kaibihan ko at humanda ka dahil papatayin ka namin."

"Ang tanong kaibigan ba talaga ang turing nila sayo?"

"Tumahimik ka!"

"Ikaw ang tumahimik dahil nakakabingi kana!" wika ko at agad ko ng tinakpan ng duck tape ang bunganga niya baka kasi biglang sumigaw at may maka rinig pa sa kanya.

Tinignan ko lang siya mabuti. Kitang kita ko kong gaano siya natakot ng bigla kong ipinakita sa kanya ang isang napakatalim na bolo. Halus mamuti ang mga mata nito sa takot.

"Kinakabahan ka na siguro ngayon, nakikita mo bang hawak ko ito lang naman ang papatay sa kalandian tinataglay mo. Putang ina ka kanino mo ba minana ang kalandian taglay mo?" wika ko sabay kuha ng duck tape sa bunga-nga nito para naman marinig ko ang sasabihin niya.

"Pitang ina ka rin! Sino kaba bakit mo ginagawa sakin to at sino ka naman para ipamukha sakin ang kalandiaan tinataglay ko! Ni hindi nga kita kilala!" wika nito at dinuraan niya pa talaga ako sa mukha. Kaya sa subrang inis ko isang malakas na sampal ang ginawad ko sa pisngi niya.

Halus mamutla siya sa ginawa ko at laking gulat ko ng biglang may tumolong mga luha sa mata niya. Pero imbis na maawa ako sa pagmumukha niya isa pang malakas na sampal ulit ang ginawad ko sa mukha niya.

Kulang pato! Hindi lang dapat natatapos ang lahat sa pasampal sampal lang.

"Bakit mo to ginagawa sakin! Ano bang kasalanan ko!"

"Wala ka naman kasalanan sakin kaya wag mo ng isipin yon."

"Kong wala naman akong kasalanan sayo bakit mo ginagawa sakin to!"

"Wala lang, trip ko lang ngayon na pumatay ng tao. Dahil ikaw ang na kita ko wala na akong choice kundi unahin ka na lang."

"Wala ka talagang puso."

"Baka ikaw. Tumahimik ka nga naiitrita na ako sa bosis mo." wika ko sabay balik ng duck tape sa bunga-nga niya.

Nakakapagod rin palang magsalita lalong lalo na pagwalang say-say yong taong kinakausap mo. 

"Humanda ka malandi ka ipapatikim ko sayo ngaypn ang sakit na hindi po pa nararanasan sa buong buhay mo."

Dahan dahan kong itinarak ang bolo na hawak ko sa isang binti nito. Halus magwala siya sa ginawa ko, buti na lang talaga tinakpan ko ang bunga-nga niya kaya tangin pagiyak lang ang nagagawa nito. L

Gusto ko ngayon makita siyang umiiyak ng dugo habang namimilipit siya sa sakit. Siguro ko lang patomg ginagawa ko kong iisipin ang mga kasalanan nagawa niya. 

Hinugot ko ng mabilisan ang bolo at sabay tinarak ito sa kabilang binti niya. Wala na akong pakialam kong ano man ang mang yari sa kanya.  

Masaya nga ako nakikita siyang nasasaktan. Uubosin ko lahat ng dugo niya ngayon hanggang bawian ito ng hininga.

"Masakit ba? Magtiis ka lang dahil hindi pa ako tapus sayo."  wika ko habang pinapahid sa kanyang mukha ang sariwang dugo nito na nag mula sa dalawang binti niya.

Huminga mo na ako ng malalim bago ko ginawa ang huli kong palabas.  Kinuha ko na ang bolo sa binti niya sabat buong lakas kong itinarak sa kanyang p********e papunta sa chan nito.

Halos wala na siyang lakas para sumigaw tanging paggalaw na lang ginagawa nito. Para siya ngayon baboy na kinakatay. Na panga-nga na lamg ako sa ginawa ko dahil na walan na agad niya ng hininga, ni hindi man lang niya pinatapus ang palabas ko. Balak ko pa sanang putulin ang ulo niya at ibigay ito sa mga taong nasa kubo.

Ano kaya ang mararamdaman nila pagnalaman nila na wala na palang buhay ang kanilang kaibigan. Nagsisimula pa lang ang palabas at hindi na ako makapaghintay sa susunod na gagawin ko.

Humanda kayo dahil i-isa isahin ko kayong lahat. Papatayin ko kayo sa paraan hindi niyo lubos maisip at mamatay kayo sa mga kamay ko.

---