CHAPTER TWENTY-TWO ∞Im Deus Palatinum∞ Napadilat na lang ako at bunungad sa akin ang madilim na paligid. Napabuntong hininga na lang ako ng makita at narealize ko kung nasaan ako. "Here am I again." bored kong sabi. I am not afraid here anymore because its my own mind anyway but white said I need to be careful at least because even if its mine there are times that the body of mine will reject my consciousness and I guess it happened before. Habang naglalakad ako napatigil naman ako ng makita ko ang isang pamilyar na pigura. Kahit sabihin ko sa sarili ko na kumalma hindi ko magawa. I run towards him and hugged him. I know nagulat sya dahil sa ginawa ko but he hug me back. I cried as he hug me back. I know he's smiling. "Do you already knew who am I?" Tanong nya sakin. Nag nod naman a