CHAPTER 21

1436 Words

Everyone was quiet for a few hours. Cleon, who was next to me, was peeling an apple while Manang and Miro were sitting on the three-seater couch a few meters away from us, watching. I was a bit conscious because I felt like they were all waiting for me to speak. "Here," ani Senyorito habang inaabot sa akin ang mangkok na may lamang mansanas na tinalupan niya. Walang imik ko naman iyong tinanggap. Hanggang ngayon kasi ay umiikot pa rin sa utak ko ang mga eksenang nakita ko sa aking panaginip. Hindi ako sigurado kung totoo iyon, pero may parte sa akin na naniniwala. "How do you feel now?" seryosong basag ni Cleon sa katahimikan. Napatikhim naman ako bago nag-iwas ng tingin. "Okay lang. Hindi na masakit, pero mainit pa rin ang pakiramdam ko, " sagot ko. "Well, that's normal because you'

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD