MALAKING ngiti ang nasa labi ko ngayon nang maalala ang pinagsaluhan namin ni daddy Declan noong Saturday at nitong linggo. Kinikilig pa rin ako nang itali niya ako sa magkabilang poste ng kama niya. Hindi tuloy ako makakapit at makahawak sa kanyang likod. Napapikit ako nang maalala ang pagdama ko sa kanyang jumbo hotdog sa tahong ko, solid iyon kaya hindi ko mabilang kung ilang beses akong nilabasan.
“Huy, ate, kanina ka pa dʼyan nagpupunas ng mukha mo. Ayos ka lang ba? Tapos ang laki pa ng ngiti mo, ha?”
Napapikit ako at napatingin kay Pauline na nasa harap ng aking vanity mirror. “Ha? Ako, ngumingiti?” takang tanong ko sa kanya at tinuro ko pa ang aking sarili.
Tumango siya sa akin. “Oo, ate, ikaw nga! Hindi na nawala ang malaking ngiti mong iyan simula kahapon, nuʼng umuwi ka.”
