BRAD Sa lugar kung saan nakita kong masaya ang mag ina ko, nakahiga lang ako habang nakapikit. Curled in a fetal position. Visualizing how happy we can be. but we can never be. Iniwan na ako ng mag ina ko. Ng anak na hindi ko man lang nakita. Hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na mahawakan at makarga siya. Ang mahalikan siya, Makita ang unang beses na tumawa siya. Tumulo na naman ang luha ko. Akala ko wala na akong mailalabas na tubig sa katawan ko. Akala ko tuyo na yung tear glands ko pero bakit sa tuwing naiisip ko sila, and the excruciating pain of losing them.. Umiiyak ako. "Brad.." Oh god! Idinilat ko yung mga mata ko and Lizzie is looking at me. She's smiling and she glows. I can't help but smile back.. "Why are you smiling like that.. You look like an idiot!" Napang