CHAPTER 13

2163 Words

THIRTEEN: "Invisible Man." (Serenity's POV) "Mommy, umiiyak po ba kayo?" Doon lamang ako natigil sa pagbabalik tanaw ng nakaraan nang marinig kong magsalita si Gabby. "Ah.. hindi, anak, napuwing lang si mommy pero okay naman na ako. I'm sorry kung nagising kita ha?" Sabi ko sabay pahid ng luha ko at nginitian ang anak ko. "Its okay, mom.." He wiped my tears using his one hand. Na-touched ako. Ang bait at ang sweet talaga ng anak ko. "You miss invisible man, mom?" Inosenteng tanong n'ya. When he talks about Invisible Man, it means he's referring to his father na kahit kailan ay hindi pa n'ya nakikita. When he was two years old, he kept on asking me where's his dad. Sa una ay wala akong maisagot hanggang sa dumating sa point na nakaisip ako ng kwento para maging excuse sa absen

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD