Chapter 43

2148 Words

Point of view - Raven Beringer - Naisipan kong umuwi sa aming bahay upang mabisita at kumustahin ang aking ama. Nais ko sanang ayusin ang aking sarili at nais kong simulan ito sa pakikipag-ayos ng aming relasyon. Ngunit hindi ko akalain na sa aking pagbalik, ganito ang aking malalaman. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?" tanong ko sa kanya. Nakaupo ako sa isang sofa rito sa aming salas habang siya naman ay nakaupo sa kanyang wheelchair sa aking harapan. "Anak, ayoko kasing mag-alala ka pa sa akin." "Anong sinasabi mo? Anak mo ako, dad. Normal lang na mag-alala ako at karapatan kong malaman ang tungkol dito," sunod-sunod kong sigaw. Pinipilit kong ikalma ang aking sarili ngunit isipin ko pa lang na pinaglihiman niya ako, sumasabog na ako sa galit. "Isa itong importanteng bagay, dad. An

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD