Part Twenty-eight Parang estupido si Miggy sa kanyang kinauupuan. Hindi kasi matanggal ang ngiti niya na dinaig niya ang nanuno sa punso sa pagkatulala. Those lips he won’t ever forget and he can’t compare to anybody else. He doesn’t want to compare because starting that moment he stood in front of the niche, he had let go of the past and willing to face the present, accept the future and make sure to live with it perfectly. “Bud,” napapantastikuhang gising sa kanya ni Froilan. Si Froilan ang best friend niyang duwag na sinasabi niya noon na hanggang ngayon ay para silang mga linta na hindi magkahiwalay. Tumingin siya sa kaibigan habang relax na nakasandal sa upuan. “What was that?” Tsismis ng lalaki. “What – that?” Painosenteng tanong niya. “That smile and the kid’s word that