Axel’s POV
3 years later…
I AM sitting at the chair while looking at the monitor of my laptop. Sa puntong ito ay hindi ako mapakali. Hindi ko alam kung bakit but it seems like I have missed something from my plan.
Ilang minuto lang nang dumating si Luke sa aking opisina. Sinadya ko talagang papuntahin siya rito just to talk to him privately. Hindi ko na rin matandaan ang huling pag—uusap namin in person and I want to talk to him personally. Iba pa rin iyong kausap mo ang tao sa harap mo, harap—harapan kumpara sa telepono lang.
“Insan! Long time no sees! Parang nag-enoy ka na sa buuhay mo ngayon, ah!” malakas na bati ni Luke sa akin na animo’y iniinis pa niya ako.
Tiningnan ko siya sa kaniyang mga mata.
“Ano sa tingin mo? Hindi kita pinapapunta rito para asarin ako. I want to talk to
