Sandra’s POV
TAHIMIK lamang ako nang sumakay ako sa sasakyan ni Axel. It was sharp 4 when he arrives at the salon. Nagulat nga ako nang mamataan ko siya. Though this is the usual image I have seen in the office but I know that this time is quite different. Alam kong kakaiba ito ngayon.
He is wearing a tuxedo. He has a wet hair look at nang pumasok ako sa kotse niya, ay ang pabango niya kaagad ang unang bumungad sa aking pang—amoy. Hindi ko pa rin alam kung saan ang tungo namin ngayon. Hindi ko alam kung klaseng event ang naghihintay sa akin sa pagbaba ko nitong kotse.
Hindi pa nakausad ang kotse at hindi pa rin niya ito pinaandar. He is sitting in front for almost a minutes ni hindi niya ako tiningnan mula sa kaniyang gilid.
“You look stunning,” mahinang sambit nito habang nakatuon la
