Chapter twenty three
LOU
Nakapagpasa na kami ng kailangan at ngayong araw ay ihahanda kami ng manager, ituturo niya lahat ng gagawin namin.
Sa tingin ko noong una madali lang pero nung ginagawa ko na hindi na, naiwan si Terrence sa bahay niya at binilin ko naman siya na huwag lalabas labas, tinakot ko na maraming manloloko sa labas, sana nga sumunod siya sa akin, kahit ang kayo ko inaalala ko parin si Terrence.
Halos pabalik balik ako sa kusina at sa mga customer, nakakapagod din pala lalo kapag magliligpit ng pinagkainan, ang kalat masyado, yung iba naman naglalagay ng pera sa ilalim ng pinggan, ang sabi sa akin na daw yun.
Hindi ako halos makakain, nakakapagod magtrabaho pero kailangan tsagain dahil kapalit naman nito ay pera.
“ Bumili ka kaya ng cellphone kapag nakasahod ka.”
“ A
