KABANATA 28

2086 Words

PARA akong nauupos na kandila ng bitiwan ni Kayden para maisara niya muna ang pinto. Napahilamos ako sa sarili. Hindi pa rin maalis sa isip ko na nagawa akong pagbuhatan ng sarili kong ama. Na umabot kami sa ganitong punto. "Olivia... Olivia!" tawag sa akin ni Kayden dahil natulala na ako sa kawalan. Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi para pagmasdang mabuti. Nanlalabo ang aking mga mata dahil sa luha. "I'm sorry..." namamaos niyang sabi sabay halik sa aking noo. Humagulgol ako habang yakap siya. Ang sama-sama ng loob ko. Galit, dismayado, at nasaktan. Halo-halong emosyon. Ngayon ko lang nakuhang, sumagot ng ganoon kila Daddy pero nadala lang din ako ng emosyon. Sumabog ako. Hindi ko lang kasi matiis na hayaan si Daddy sa lahat ng gusto nito. I am desperate to voice out my emotions

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD