Alas kwatro pa lang ay pumunta na si Louise sa ospital para makita ang Papa niya. Iniwan na muna niya si Blesserie kay Patty dahil ayaw niyang gisingin ang anak na mahimbing pang natutulog.
Nagpaalam lang siya saglit sa ama na may aasikasuhin lang at babalik siya bago mag-alas dos para sa operasyon niyon.
Hindi siya sanay na nagsasabi sa ama niya pero nagpatiuna na si Ismael na tanungin siya kung kumusta at nauwi sa iyakan ang isang salita na iyon.
Nagkwento siya at napangaralan. Naliwanagan siya lalo kaya nabuo ang pasya niyang umuwi na sila sa araw na iyon.
Iba pa rin talaga ang may magulang na nakaagapay kahit na sa paglaki. Gumagaan ang pakiramdam niya sa tuwing may naririnig siyang payo sa kanya at mas lalo niyang nabuksan ang isip at puso nang ang ama mismo niya ang nagsalita sa
