“SAKAY.” Ibinigay ni Tyron sa akin ang isang helmet bago ito lumulan sa isang big bike na nakahimpil sa ‘di kalayuan ng pinanggalingan naming tent. He started the engine and waited for me to hop behind him. But I just stayed rooted on my spot feeling annoyed by what just happened a moment ago. “Ayoko. Uuwi akong mag-isa,” tugon ko sa matigas na tinig at balak sanang isauli dito ang helmet ngunit isang ungol na may pagbabanta ang ibinigay nito sa akin. “Do not test my patience, Christine. You’ll never like me being out of control. Now hop in the f*****g bike.” His angry and burning eyes gave me a warning that his wolf was too close to take over. Napalatak ako at tinapunan ito ng hindi makapaniwalang tingin. Sa lagay ay ito pa talaga ang magde-demand ng ganoon ngayon? Matapos ang lahat