Chapter 12
Days passed in a few that turned into weeks. It's been two weeks since she was discharged from the hospital. All she does is drink, cry, and drink again. Paulit-ulit na iyon ang ginawa ni Lucylyn. Habang tumatagal ay napapabayaan na ni Lucylyn sa sarili, ang buhay niya at pati na din ang trabaho niya.
Lucylyn starts to lose her will to continue her life. Simply because she doesn’t have the reason to continue living.
And the police didn’t make it easy for her. It’s been what? One week? Two weeks? Naghihintay siya ng anumang balita tungkol sa paghahanap sa mga taong pumatay sa pamilya niya ngunit ilang araw na simula ng huli siyang puntahan ng mga pulis pero tulad ng dati ay wala pa din siyang makuhang kahit na anong balita tungkol sa may kaso ng asawa at anak niya. Napapagod
