Chapter 31
Pabalik-balik ang lakad. Hindi niya mawari kung anong gagawin para makalabas sa silid na iyon. Sinubukan na lahat ni Lucylyn ang lahat ng nalalaman niya para makalabas ng silid ngunit hindi siya nagtagumpay. Masyadong matibay ang pinto ng silid na kinaroroonan niya para magiba iyon.
Lucylyn sighed heavily.
What should I do? I f*****g need to leave this room?! This place! Theo will be worried and he still needs me…
Nanghihina na naupo si Lucylyn sa malambot na kama.
Lucylyn hugged herself. It’s cold. She was still wearing the red backless dress. And she’s been in the room for how many hours. She was lost on the track of time. Ni hindi na nga niya alam kung umaga na ba o gabi dahil kahit bintana ay wala ang silid na iyon at tanging recessed light sa ceiling ang nagbibigay liw
