Lost Chapter #15
Naka gapos ang mga kamay, paa at naka upo a iisang silya. May itim na telang naka takip din sa mga mata ni Dylan, wala na siyang naramdaman na sakit at tanging makita na lamang ang mga dugong natamo niya kanina nang mabugbug siya. Pina paki ramdaman lamang ng binata ang kanyang paligid at pa baling-baling ang ulo niya sa paligid. Madilim ding ang kwarto kong na saan siya, “Hello!” rinig niyang sigaw ng isang lalaki. Agad siyang napa baling sa kanan kong saan nang galing ang boses na yun, “may tao ba dyan?” ulit muli ng boses na yun na pamilyar sa kanya.
“Kenneth!”
“Dylan, na saan ka?!”
“Hindi ko alam kong na saan ako, naka tali yung kamay, paa ko at may takip ako sa mata.”
“Ganun din naman ako, pero sa tingin ko nasa iisang kwarto lang tayu.” Nang maisip ni Dylan nasa
