“Mommy, gusto ko nang umuwi,” wika ni Angelita.
Isang linggo na siyang nasa hospital mula nang mabangga siya ng motor. Nahuli na ang taong nakabangga sa kanya, ngunit hindi ko na ito idemanda. Sa halip, pinagbayad ko na lang siya para sa mga gamot na kailangan ni Angelita. Mabuti na lang at wala na kaming babayaran sa hospital dahil bayad na ito ni Marcus. Kaya kahit nasa pribadong silid si Angelita, hindi na naming problema ang gastusin.
Hinaplos ko ang mukha niya. “Hintayin natin ang sasabihin ng doktor mo.”
“Mommy, gusto ko ng pumasok sa school.”
“Hmm.. home school ka muna habang hindi pa magaling ang paa mo.”
“Makakalakad pa ba ako?”
Ngumiti ako. “Syempre naman.”
“Akala ko po hindi na ako makakalakad eh.”
“Makakalakad ka pa.”
“Thank you, Mommy!”
“May gusto kang kainin?”
“Gu
