"Hindi mo ba talaga ako ihahatid sa airport?" Euri frowned. Nanatili syang nakaupo sa kama still wearing his boxers. It's just six in the morning at maya-maya lang ay aalis na ang mga ito, ang dalaga with his Mom. Balak nyang hindi sumama sa paghahatid sa dalaga sa airport because he can't stand the sight of her walking away from him. Hindi nya kaya..
"You already know my reason, my sweet. I don't want to see you walking away from me.. Much better if I'll just stay here para hindi kita makitang tumatalikod palayo sakin.." he said sadly. Ito ang araw na aalis na ang dalaga sa tabi nya at ito ang araw na hiniling nya na sana ay di na dumating sa kanilang dalawa ni Euri. Masakit sa dibdib...
Pero heto na nga, dumating na ang araw na kinatatakutan nya pero kailangan nyang harapin ng mag-isa.
