Pagkauwi ko, dumiretso agad ako sa kwarto at plano kong umalis. Niligpit ko ang mga damit ko at inilagay ko sa isang maletang maliit. Naramdaman ko pa rin ang pagsabunot sa akin ni Francine hanggang sa makauwi kami pero walang katumbas ang sakit na nararamdaman niya dahil sa ginawa ni Ace.
Tahimik lang kaming tatlo sa kotse kagaya kanina bago kami pumunta sa bahay ni Franco. Alam kong natatakot ang anak kong magsalita at mas mabuti na iyon dahil hindi maganda ang timpla ni Geoffrey. Halos makabangga na rin siya sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya.
Matapos kong aminin kay Geoffrey ang lahat, gusto ko na muna umalis na muna ako ng bahay at iwanan si Erwan sa kanya. Gusto ko muna siyang bigyan ng pagkakataon para mag - isip kung tatanggapin niya ba ako o hindi. Nagdala lang ako ng ilang
