Kinuha ni Bree ang mainit na tasa na tasa na may laman na mainit na kape. Hindi pa rin tumitila ang malakas na buhos ng ulan, mabuti na lang at nagpresenta si Ros na doon muna sina Bree at Glenda sa bahay niya habang naghihintay na humina ang ulan.
Rostom’s home is cozy. A typical house in a peaceful town. Simple lang ito at may iilang kagamitan din naman. Bree wondered if Ros lived alone in this place. Mas maganda kung marami kayong nakatira sa ganitong klaseng bahay. Naalala tuloy ni Bree ang bahay nila noong nabubuhay pa ang mga magulang niya.
“Glenda, pakitawagan nga si Lucia. Sabihin mo baka hindi tayo makakauwi ngayong gabi. Papagabi na kasi at mukhang walang balak tumila ng ulan.”
“Sige po. Dito po ba tayo magpalipas ng gabi, miss Bree?”
Bree sipped on her coffee. Kahit papa
