MIKAELA POV.
HABANG nakamasid ako sa parents’ ng aking asawa ay hindi ko maiwasang hilingin na sana ay ganito rin kami ni Calvin. Kapag dumating kami sa edad na yon ay sweet pa rin at laging ipinadadama sa isa’t-isa ang pagmamahal. Ang mga ngiti nila ay walang kupas, masasalamin din ang tunay at wagas nilang pag-ibig sa isa't-isa. Na kahit bagyo o anumang unos pa ang dumating ay hindi basta matitibag.
“Hija, come here wala pa ba si Calvin?”
“W-Wala pa po Nanay Zoey, ang paalam niya ay pupunta lang siya sa SA Agencia. Meron daw pag-ususapan silang magpipinsan. Pero hanggang ngayon ay wala pa rin siya at naga-aalala na po ako sa kanya."
"Huwag mong masyadong isipin ang asawa mo. Dahil kapag natapos na iyon ay agad na uuwi dito. Siguradong marami pa silang pinag-uusapan kaya hanggang nga
