Chapter 41

1501 Words

"I said stop crying.." Napabuntong hininga nalang si Joshua dahil kanina pa siya umiiyak mula sa elevator hangang ngayon sa restaurant kung saan siya nito dinala "Hindi ko mapigilan umiyak eh.." Pakiramdam niya bumalik siya sa pagiging bata. Noon kasi iyakin siya dahil sa mga bully "Pigilan mo. Baka isipin nila pinaiiyak kita." "Pinaiiyak mo naman talaga ako eh. Sabi mo kasi kanina it's too late.. too late too late kapa kanina diba? Kaya naiiyak padin ako!" Pinigilan mapangiti ni Joshua dahil sa inaasal niya ngayon. Hindi pa kasi nito nakikita ang childish side niya. Ngayon palang! Ngunit agad naman sumeryoso ang mukha nito ng maalala nitong may galit pa ito sakanya. "Tignan mo nakasimangot ka mula kanina pa. Sabi mo pwede tayong maging magkaibigan? Bakit ganon kanina ka pa nakasiman

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD