Kagaya nang dati, I don't even know if what day or time was it nang dahil sa hindi ko na naman nasisilayan man ang araw o gabi.
Ibinalik ako ni Rio sa dungeon na pinaglalagyan nito sa akin noon and it's worse this time dahil kung noon ay kahit gaano kahirap ang pinagdadaanan ko sa puder n'ya, pinipilit ko pa rin ang lumaban dahil may mga pangarap pa akong gusto ko pang matupad.
Now, I feel like tinakasan na ako ng pag-asa sa buong pagkatao ko. Ni hindi na nga ako nakakakain because I just don't have the appetite anymore.
Nawalan ako nang gana sa lahat. Ultimo ang mabuhay...
I don't care if I will not make it or not. Ang gusto ko lang ngayon ay mapag-isa at walang nakikita ng kahit na sino.
Though, I know, matapos nang madilim na nangyari kahapon, may nagpupunta naman ditong mga he
